Stres oksydacyjny powstaje w sytuacji, gdy pojawia się brak równowagi pomiędzy działaniem reaktywnych form tlenu a zdolnością do szybkiej detoksykacji reaktywnych produktów pośrednich. Prościej mówiąc, oznacza to sytuację, w której do komórek dociera więcej szkodliwych czynników, niż są one w stanie usunąć w tym samym czasie.
Przyczyny powstawania stresu oksydacyjnego
Dochodzi do niego, gdy zostaje zaburzona równowaga pomiędzy ilością wolnych rodników i antyoksydantów. Zarówno jedne, jak i drugie są niezbędne w organizmie. Wolne rodniki powstają w procesie oddychania, gdy organizm zamienia tlen w niezbędną energię. Część cząsteczek tlenowych uwalnia się w postaci wolnych rodników, które niszczą wszystko, z czym się zetkną. Każda cząsteczka wolnego rodnika posiada niesparowany elektron i plądrując kolejne komórki, stara się ów brakujący elektron z nich pobrać, doprowadzając do ich uszkodzenia, lub nawet śmierci. Przeciwutleniacze zaś pełnią funkcję ochronną, gdyż to one oddają z siebie brakujący elektron bez szkody dla organizmu, przyspieszając wydalanie nadmiaru wolnych rodników. Wolne rodniki mogą prowadzić do uszkodzeń niezbędnych białek, tłuszczów lub nawet struktur DNA poszczególnych komórek.
Najczęstsze przyczyny stresu oksydacyjnego:
- stres, przemęczenie
- palenie papierosów i spożywanie alkoholu
- nadmierne zanieczyszczenie powietrza
- zbyt długie opalanie się
- zła dieta (smażone produkty, fast food, nieregularne posiłki, słodycze itp.)
- żywność niskiej jakości (zawiera metale ciężkie, pestycydy itd.)
- intensywny, regularny wysiłek fizyczny
- niektóre leki
- narażenie na kontakt z metalami ciężkimi
- zaawansowany wiek (spadek efektywności mechanizmów odpornościowych)
Poważne konsekwencje stresu oksydacyjnego
Jedną z nich jest poważny spadek odporności, który pociąga za sobą dużo większą podatność na rozmaite infekcje. Obniżona efektywność układu odpornościowego to także większe ryzyko nowotworów. Dochodzi do uszkodzeń materiału genetycznego w komórkach, a to już otwiera drogę wszelkim nowotworom. Stres oksydacyjny doprowadza także do utleniania się cholesterolu LDL, doprowadzając do powstawania złogów w żyłach, czego skutkiem może być miażdżyca, udar mózgu, zawal serca lub choroba wieńcowa. Inne zagrożenie stanowią takie choroby, jak Parkinson lub Alzheimer, do których dochodzi z kolei między innymi dlatego, iż są to choroby powiązane z zaburzeniami w funkcjonowaniu neuronów, a neurony są o wiele bardziej narażone na zgubne działanie stresu oksydacyjnego niż komórki.
Dochodzi również do utleniania się lipidów zawartych w błonach komórkowych skóry i ulega uszkodzeniu produkcja kolagenu, odpowiedzialnego m.in. za elastyczność żył i młody wygląd skory, zatem znacznemu przyspieszeniu ulegają procesy starzenia się skóry.
Tymoterapia w walce ze skutkami stresu oksydacyjnego
Tymoterapia może być skutecznym środkiem wspomagającym walkę ze skutkami, jakie wywołał stres oksydacyjny. Zawarty w środkach stosowanych do tymoterapii wyciąg z grasicy odpowiada za stymulację produkcji białych krwinek, podnoszących poziom odporności. Preparaty grasiczne stosowane w tymoterapii wspomagają opóźnienie łańcucha chorób zwyrodnieniowych, jakie pojawiają się wraz z wiekiem. Inne udokumentowane zalety to: znacząca pomoc w reperacji tkanek nerwowych oraz poprawa funkcjonowania mózgu.
Jak widać, stres oksydacyjny może doprowadzić do szeregu niekorzystnych reakcji i dolegliwości w naszym organizmie. Warto znać przyczyny i skutki, jakie wywołuje wspominany stres oksydacyjny po to, aby móc lepiej się przed nim bronić, a gdy już mamy z nim do czynienia, podjąć odpowiednie środki.
