Leki homeo -patyczne są niezwykle ciekawym zjawiskiem na rynku medycznym. Zalety homeopatii są coraz częściej doceniane przez specjalistów i pacjentów. Powstają one z substancji naturalnych, przyjaznych dla organizmu człowieka (są głównie pochodzenia zwierzęcego, mineralnego lub na bazie ekstraktów roślinnych). Przyjmowanie takich leków likwiduje więc ryzyko skutków ubocznych (które to ma miejsce w przypadku leków na bazie substancji chemicznych). Wadą homeopatii jest np. to, że przy cięższych schorzeniach leki homeopatyczne mogą okazać się niewystarczające na walkę z nimi. Jednak do walki z przeziębieniem, lekkimi bólami żołądka czy nawet problemami stresowymi mogą okazać się niezwykle przydatne. Skuteczne działanie homeopatii wykazują również przy dolegliwościach menopauzalnych oraz chorobach żołądkowych.
Leki roślinne wytwarzane są z poszczególnych części roślin. Leki mineralne wykorzystują praktycznie każdy pierwiastek, występujący w naturze. Te wykonane ze zwierząt i owadów opierają się na bazie substancji przez nie produkowanych. W niektórych przypadkach (choć rzadko) stosowane są również leki miazmatyczne, wykonywane z miejsc zainfekowanych przez choroby ( np. nowotwór).
Ogólnie leki homeopatyczne dzielimy na dwie grupy. W zależności od zastosowanych w danym medykamencie ilości substancji aktywnych, dzielą się one na jednoskładnikowe i wieloskładnikowe. Do sprzedaży trafiają jako granulki lub mikrogranulki laktozy (leki pojedyncze), nasączone odpowiednimi roztworami homeopatycznymi. Jednorazowo powinno stosować się od 3 do 5 mikrogranulek pod język aż do ich całkowitego rozpuszczenia. Taki proces ma na celu rozpoczęcie wchłaniania leku już przez śluzówkę jamy ustnej. Roztwory homeopatyczne można również nabyć w postaci kropli (roztwór alkoholowy) i taki lek można przyjmować jako rozcieńczony z wodą. Są to tzw. leki kompleksowe. Jednorazowo dawka nie powinna przekraczać od 15 do 25 kropel od1 do 5 razy dziennie w zależności od wieku pacjenta. Leki tego typu powinny być przyjmowane około 30 minut przed posiłkiem i 60 minut po posiłku. Bardzo istotnym jest fakt, ze leki homeopatyczne przyjmować można wraz z innymi lekami, bez obawy o efekty uboczne ich pomieszania.
Niezwykle ważnym pojęciem w homeopatii jest indeks CH. Określa on stopień rozcieńczenia i dynamizacji danego leku. Przykładowo oznaczenie 4 CH wskazuje, ze substancja wyjściowa leku została rozcieńczona cztery razy do jednej setnej (określa ją literka C) i poddana cztery razy dynamizowaniu zgodnie z metodą Hahnemana, który stosował rozcieńczenia setne (literka H). Rozcieńczenia dziesiętne oznaczane są literą D, a Korsakowa – K oraz LM.
Homeopatia
Homeopatia jest formą medycyny naturalnej i opiera się na trzech żelaznych zasadach. Schorzenia podobne leczy się podobnymi lekami, do leczenia należy używać tylko jednego rodzaju substancji oraz każdy lek podawać w bardzo małych ilościach. Są to nadrzędne założenia teorii leczenia homeopatycznego.
Wytwarzane tylko z produktów i pierwiastków naturalnych leki podawane są w postaci kropli, tabletek, globulek, granulek, maści, kremów oraz żelu. Stosowane są głównie do leczenia lekkiej grypy lub przeziębienia, bezsenności, chorób układu pokarmowego, dolegliwości związanych z menopauzą oraz leczeniu napięcia nerwowego. Leki homeopatyczne znajdują także zastosowanie jako środek wspomagający dłuższe leczenie farmakologiczne poważniejszych schorzeń.
W Europie i na świecie homeopatia stosowana jest już od 200 lat ( w Polsce o połowę krócej). Twórcą tej niezwykle wartościowej metody terapeutycznej był niemiecki lekarz Christian Friedrich Samuel Hehnnemann (opierał się na starożytnych tekstach medycznych Hipokratesa). Artykuł programowy opublikował w roku 1796 w „Gazecie Praktycznej Farmakologii” dał możliwość rozwoju tej metody na całym świecie, jak również praktycznym jej wykorzystaniu.
Zaletą homeopatii jest bardzo istotny fakt, iż reakcja organizmu na czynniki chorobotwórcze jest indywidualna, a podczas leczenia poszczególnych dolegliwości aplikuje leki dobrane ściśle pod kątem podobieństwa (np. leczenie dreszczy, wywołanych przez malarię niewielkimi dawkami chityny). Wbrew pozorom leczenie homeopatyczne na przestrzeni dwustu lat rozwija się i cechuje coraz większą skutecznością. Należy jednak pamiętać, ze leki homeopatyczne nie usuwają od razu wszelkich objawów choroby. Takie leczenie wymaga więc cierpliwości. Wpływają one jednak regulująco na organizm człowieka. Impulsy przez nie wywołane docierają do ośrodków nerwowych, nie zmniejszając przy tym właściwości immunologicznych organizmu.
Homeopatia największa popularność zdobyła w Niemczech, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Indiach, Meksyku i Francji. W naszym kraju istnieje Towarzystwo Zwolenników Homeopatii RP, założone w 1892 roku (dwa lata później powstała pierwsza polska apteka homeopatyczna). Od roku 1995 do dnia dzisiejszego oficjalnie nosi ono nazwę Polskiego Towarzystwa Homeopatycznego.
W obecnych czasach leczenie homeopatyczne stanowi integralną część medycyny, uznawaną nawet przez WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) i Unię Europejską. Prowadzone od ponad pięćdziesięciu lat badania, publikowane są na łamach najbardziej prestiżowych czasopism medycznych.
